Bedankjes en Ad6 donderdag.

Tijdens mijn verlofweek was het handig als mijn bloemschiklessen gewoon door zouden gaan op school = werk. Daarom heb ik vooraf collega's gevraagd of en wanneer zij voor mij wilden invallen. Gelukkig zijn er meerdere mensen bij ons op school die bevoegd (en vooral bekwaam...) zijn om die lessen op te vangen en waren er al snel 4 enthousiaste collega's die zich aanmeldden. Dankzij hen kon ik met een gerust hart naar Frankrijk en dat verdiend een bedankje! Dat heb ik voor elk gefröbeld in de vorm van een wikkel rondom een (h)eerlijke reep chocolade.

Ook al zijn we ondertussen al bijna een volle (werk)week terug uit Frankrijk, zijn we nog steeds in de sferen van Alpe d'HuZes. Door alle berichtjes, vragen, complimenten en foto's die nog binnendruppelen, blijf je met je hoofd bij de bijzondere dagen op de berg.

Rolf heeft vorige week donderdag Alpe d'HuZes gefietst. Om 3 uur 's nachts bracht ik hem en zijn 'verzorger' Serge naar beneden. Dat was indrukwekkend: al die brandende kaarsjes onderweg.... kippenvel! Ons appartement was bovenop in Alpe d'Huez en omdat de berg vanaf 04.00 uur afgesloten zou zijn voor alle verkeer moest ik meteen weer naar boven. Toen ik daar aankwam kreeg ik bericht van Rolf dat hij in het startvak stond, om 04.34 begon hij aan de eerste beklimming.

Mijn zus Willy verbleef een paar verdiepingen hoger in het appartementengebouw, maar klopte om iets 05.30 uur bij me aan, zodat we samen naar de finish konden gaan. Daar stonden Bea en Betty al klaar om de mensen binnen te halen. Boven hen de vlaggetjes met wensen en hartenkreten....

Om 05.58 kwam Rolf voor de eerste keer over de finish. Op dat moment was het al zo'n 20 graden op de berg, dus in het dal nóg warmer. Het afdalen op de fiets is een hele klus en een aanslag op je armspieren, doordat je veel moet remmen. Met de auto gaat dat een stuk makkelijker ;)

Om 06.49 startte Rolf aan zijn 2e klim en konden we hem om 08.15 weer begroeten bij de finish. Cissie was toen ook al ruim een uur wakker en kon hem ook aanmoedigen om weer op pad te gaan. Tegen de tijd dat hij aan de volgende afdaling begon, was het bloedheet op de berg en hebben we hem extra sportdrank en water meegegeven. Die derde klim ging nog vlot: van 09.25 tot 10.51, exact dezelfde tijd als de vorige. Toch speelde de warmte Rolf parten en had hij even tijd nodig voordat hij weer naar beneden ging.

Die vierde klim werd tevens de laatste. Ondanks dat Rolf genoeg gegeten ene gedronken had, kreeg hij signalen van zijn lichaam dat het genoeg was. Bij ruim 40 graden in het dal en ruim 30 bovenop de berg kreeg hij kippenvel. We zijn trots op hem dat hij die enorme berg 4 keer heeft beklommen en dat hij om 15.01 uur voor de vierde keer boven kwam. Indy en Rosey hadden kaartjes gefröbeld (van wie zouden ze het hebben....) en feliciteerden hem als ware rondenmissen :) 

Ruim 7 x de Alpe. (Rosey had geen zin om op de foto te gaan, haha )

We hebben een bijzondere week meegemaakt en zijn niet alleen trots op onze prestaties, maar vooral dankbaar dat we ons mochten inzetten voor het goede doel. Dankzij de verhalen die we daar gehoord hebben, blijven we hopen dat de strijd tegen kanker op een dag gewonnen wordt....